سلامی با بیل،
حتی به جانَ خود
"بیل" جانَ محترم
یا حتی مرحوم،
یا حتی "بیلک"ی
که هنوز متولد نشده
وَ باید بهش
از همین ثانیه (یا در همین ثانیه!)
نامه ای بنویسم
وَ بهش سلام بنمایم،
حتی با اینکه شاید
"بیلک"جانَ ما
تازه چند هزار سال دیگر
چشم به دنیا (احمق!)
بگشاید وَ
اصلا ً به هیچ وجه معلوم نباشد
الان کدام گوری باشد!
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
شَعری که پس از – از خواب بیدار شدن وَ حتی از
رختخواب بیرون آمدن وَ حتی "گوشه چشمی" به نور انداختن،
سروده شده (احمق!) ...
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
هان؟!
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ سلام؟!
ı
ı
‒ ‒ ‒ سلام؟!
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! آهان!
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! آهان!
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ ای بابا! فکر کنم واقعا ً یک عدد دسته بیل لازم دارید! حالا که پدر ندارید (اجازه؟! اگر که پدر ندارید!) ... (هان؟!) (آهان، آهان!) ... کاش حداقل یَک عدد برادر بزرگتر کی داشتید که حتی فقط با دو انگشت بَسیار بَه آرامی وَ لطافت معنوی رویَ کله یَ پوکتان می کوبید! ... (هان؟!) (ها... آهان! ببخشید، کنترل از دستم خارج رفت!)
ı
ı
‒ ‒ ‒ ای بابا! فکر کنم واقعا ً یک عدد دسته بیل لازم دارید! حالا که پدر ندارید (اجازه؟! اگر که پدر ندارید!) ... (هان؟!) (آهان، آهان!) ... کاش حداقل یَک عدد برادر بزرگتر کی داشتید که حتی فقط با دو انگشت بَسیار بَه آرامی وَ لطافت معنوی رویَ کله یَ پوکتان می کوبید! ... (هان؟!) (ها... آهان! ببخشید، کنترل از دستم خارج رفت!)
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ س.ل. آ. م.
ı
ı
‒ ‒ ‒ س.ل. آ. م.
ı
ı
ı
ı
ı
سلام.
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
ı
س.
ل.
آ.
م.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
هان؟!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ب.
ی.
ل.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
هان؟!
.
.
. . . بیل!
.
. . . بیل!
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ آهان! (هان؟!)
ı
ı
‒ ‒ ‒ آهان! (هان؟!)
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! آ ... هان! ... آهان!!! (احمقَ بیشعور، یعنی نَمی توانستی زودتر بفهمی چه زری داری میزنی؟! زبان بلدک نمی باشی، حمال گوساله؟!)
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! آ ... هان! ... آهان!!! (احمقَ بیشعور، یعنی نَمی توانستی زودتر بفهمی چه زری داری میزنی؟! زبان بلدک نمی باشی، حمال گوساله؟!)
ı
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! (...) ... آهان! ب. ی. ل . . . . . .
ı
ı
‒ ‒ ‒ هان؟! (...) ... آهان! ب. ی. ل . . . . . .
ı
ı
ı
هان؟! آهان؟!
ı
ı
هان؟! آهان؟!
ı
ı
ı
ب. ی. ل. آ. خ.
ı
ı
ب. ی. ل. آ. خ.
ı
ı
ı
ب. ی. ل . . . . . . آخ!!!
ı
ı
ب. ی. ل . . . . . . آخ!!!
ı
ı
ı
هان؟!
ı
ı
هان؟!
ı
ı
ı
والله دیگه گلوم خشکید، . . . ‒ ‒ ‒ ب. ی. ل . . . . . .
ı
ı
والله دیگه گلوم خشکید، . . . ‒ ‒ ‒ ب. ی. ل . . . . . .
ı
ı
ı
ı
ı
وای دستم! زمان! (هان؟!
شخصی بَه نام "زمان"؟!)
ı
ı
ı
ı
ı
وای!!!!!! ‒ ‒ ‒ (و. ا. ی . . . . . .)
ı
ı
ı
ı
ı
هـ ... آ ... ن ... ؟!
(هان؟ً شخصی بَه نام "آن"؟!)
ı
ı
ı
ı
ı
احمق، مگه ما
"آن" داریم؟! ... (ما فقط ان داریم!) ...
که تازه خیلی ها هم
بهش می گویند "عن"! ... هان؟! آهان! می نویسند عَن! ب... ی... ل...
(هان؟! آهان! زمان؟!)
ı
ı
ı
ı
ı
خودِ زمان یا خودِ
زمان؟! هان؟! آهان؟! و. ا. ی ...... وای ی ی ی ی ی! بازم دسته بیل!!! (هان؟!) ...
آهان! دسته ی خود بیل! ... (هان؟! خودِ بیل یا خودِ بیل؟!)
ı
ı
ı
ı
ı
خود بیل!!!
ı
ı
ı
ı
ı
اجازه؟! خود دسته
بیل! آهان! یعنی خودِ دسته ی بیل!
ı
ı
ı
ı
ı
آهان! وای! ب...ب...
ب... (هان؟!)
ı
ı
ı
ı
ı
وای ییییی! آهان! ب
مثل حرف دوم سبیل!
ı
ı
ı
ı
ı
وای ییییییییییی!
(هان؟! آهان! خفه!) ‒ ‒ ‒ ‒ ‒ ‒
فوریه 2015
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر